Vrijdag laat wakker, ik kan eindelijk weer een nacht helemaal doorslapen en Mar was makkelijk over te halen om dan ook maar in bed te blijven en lekker uit te slapen. We hadden plannen gemaakt om een lange tocht van 7 uur te maken naar Le Mirantin. Dat is de berg hier aan de overkant van het appartement.
Maar omdat we later waren hebben we lekker getut en toen naar Lac de Saint-Guerin gereden. Dit is een stuwmeer wat boven Arêches ligt. Daar hadden we een klein tochtje uitgezocht voor in de middag. Volgens het boekje een uurtje of drie. Begin van de wandeling op ± 1500 meter hoogte, prachtig over de stuwdam, langs het meer . . .prachtig. Toen omhoog over een pad wat soms niet meer was dan de bedding van de beek voor het smeltwater. Dan weer door beekjes bij watervalletjes heen. Dan weer over stuk waar het water diepe geulen had getrokken zodat het leek of in een maandlandschap liep. Klimmen, klimmen, klimmen. Na anderhalf/twee uur van klimmen en zweten moest Mar het opgeven. Blijkbaar toch te weinig gedronken waardoor haar spieren verzuurden.
Ik dacht dat we bijna op de top waren en de meertjes (les lacs de Tempete) konden zien. Dus maar "even" door geklommen. Nu dat was nog best een klim naar de Col de Louze (2116m hoog) en toen een belangrijke levensles. . . . . . . er is altijd een hogere berg. Oftewel vanaf deze top moest je nog een stukje door om de top van de Grant Mont heen. Dat vond ik te ver, want ik wilde ook Mar niet langer laten wachten, dus maar weer afgedaald. Mar zag erg tegen de afdaling op omdat we heen best moeilijke passages gehad hadden. Maar viel gelukkig mee, dus weer over het maanlandschap en de beekjes. In 1 van de beekjes zat een golden retriever, op zijn kont midden in het water af te koelen en te wachten tot zijn baasje eindelijk er ook was. Een apart gezicht. Die hond pontificaal midden in de beek met een domme blik van wat lachen jullie nu, wat is er aan de hand?
Na drie en half uur terug bij de auto, koelbox open en wat eten en een heerlijk koel biertje. Daarna naar huis, mooi route eerst afdalen naar Arêches, dan naar Beaufort en dan weer omhoog over Les Saisies. 's avonds zijn Martijn en Annelies nog even langs geweest voor een afscheidsborreltje. Die gaan morgen weer naar huis.