Volgende dag . . . . . . . . 's Avonds uitgenodigd bij Jean en Sophie, je weet wel helemaal boven in gebouw H. Ook Jean zijn zus Muriel en haar man en alle kids waren er. Weer een goede oefening voor ons Frans. Vooral Mar is met grote sprongen vooruit gegaan en kan zich goed redden.
Jean vertelde dat ze met Pasen ook waren geweest met hun Peugeot cabrio. Ze gingen naar Thierry (onze sleutel buurman/boer) en met hem naar zijn broer die iets verder de berg af woont. Daar aangekomen parkeert hij de auto. . . op de handrem. Terwijl ze bij de boerderij staan te praten zien ze hun auto langzaam achteruit wegrollen, de weg over en . . . . . . . het ravijn in. Gelukkig stonden er na een paar meter 3 redelijk stevige boompjes die de auto tegengehouden hebben. Wel wat schade maar niet zo erg als wanneer hij helemaal naar beneden was gestort. De auto is weer de weg opgetakeld en naar Albertville afgevoerd waar hij een maand gestaan heeft om te repareren. Wat bleek, ze hebben in de bergen gereden en uiteraard geremd. Daardoor waren de remschijven warm en dus uitgezet (dikker), de handrem erop gezet. Maar toen de remschijven afkoelden, werden ze weer dunner dus . . . . . deed de handrem niet echt veel. Wat een verhaal (en we hebben de foto's gezien). Moet je indenken dat je staat te praten en je ziet ineens langzaam je auto vd weg het ravijn inschuiven.